گریس نسوز

  1. صفحه نخست
  2. دسته‌بندی نشده
  3. گریس نسوز

گریس نسوز ماده‌ای جامد از ترکیب یک نوع غلظت دهنده با روغن است که از افزودنی‌هایی جهت بالابردن خاصیت این نوع گریس‌ها استفاده می‌شود و در دمای طبیعی، این گریس ها به شکل نیمه جامد و جامد هستند.

در ايران معمولا به اكثر گريس هايی كه نقطه قطره ای شدن آنها بالای ١٨٠ درجه سانتی گراد است، گریس نسوز می گويند.

اما در واقع هیچ گريسی، گريس نسوز نيست و تمامی گريس ها در طول زمان در دمای بالا می سوزند.

اما بسته به نوع غلیظ کننده و نوع روغن پايه آنها، عمر گريس ها در دمای بالا متفاوت است.

گريس های مختلف با توجه به نقطه قطره ای شدن و نوع روغن پايه آنها، بازه دمايی عملكرد متفاوتی دارند.

گريس هايی كه با استفاده از روغن های سنتزی توليد می شوند، مقاومت حرارتی بهتری دارند.

نكته: نقطه قطره ای شدن، نشانگر حداکثر دمای عملکرد گریس نیست،

بلکه نشانگر حداکثر دمایی است که در آن گریس می تواند ساختار خود را حفظ کند.

از ترکیب یک نوع غلظت دهنده با روغن، ماده‌ای جامد حاصل می‌شود که گریس نسوز نامیده می شود.

همچنین از افزودنی هایی نیز جهت بالابردن خاصیت این نوع گریس‌ها استفاده می گردد.

در دمای طبیعی، این گریس ها به شکل نیمه جامد و جامد هستند.

شش گروه اطلاعات در نامگذاری گریس مورد استفاده قرار می گیرد که قابل شناسایی با اعداد و حروف مختلف هستند.

این شش گروه مربوط می شوند به:

نوع کاربرد گریس
مواد افزودنی (در صورت بکارگیری)
نوع روغن های مورد استفاده پایه سنتتیک(در صورت بکارگیری)
گرید گریس
حداکثر دمای مجاز عملیاتی
حداقل دمای مجاز عملیاتی

 

گریس نسوز و موارد مصرف آن
معمولا گریس ‌ها در هر دمایی مورد استفاده قرار می گیرند.

اما کارایی روغن ها در یک دمای مشخصی صورت می‌ پذیرد.

در ماشین آلاتی که در دما های بالا، سرعت پایین، شرایط عملیاتی دشوار و شوک‌ های همیشگی کار می‌ کنند

و همچنین یاتاقان هایی که دارای گردش محوری معکوس هستند، از این روانکار به جای روغن بهره می گیرند.

بر این اساس، در دستگاه‌ هایی که زنگ زدگی و فرسودگی دارند نیز از گریس لیتیوم که خاصیت غیر خورندگی دارد استفاده می شود.

نحوه عملکرد گریس نسوز grease
در صورتی که امکان روانکاری مکرر اجزا و قطعاتی همچون قطعات متحرک جلوبندی اتومبیل

به وسیله روانساز مایع وجود نداشته باشد یا از لحاظ اقتصادی به صرفه نباشد، از گریس نسوز استفاده می گردد.

گریس ها از قابلیت پاک کنندگی و خنک کنندگی همچون روغن ها برخوردار نیستند.

بدون بکارگیری گریس، امکان کار کردن خیلی از نیروهای مولد حرکت وجود ندارد.

به طور کلی، گریس در مقایسه با روانکار های دیگر، کمتر مورد استفاده قرار می ‌گیرد.

اما ارزش فوق ‌العاده ‌ای دارد، به طوری که هیچ موادی نمی ‌تواند جایگزین آن شود.

در واقع روانکاری با استفاده از این ماده، شامل تعداد دفعات کمتری نسبت به روغن است

که موجب صرفه‌ جویی در هزینه‌ ها و کاهش تعمیرات می گردد و یک مزیت برای آن به حساب می ‌آید.

خصوصاً در مواقعی که ماشین آلات مختلف از قبیل بلبرینگ ها،

موتور هایی که بر روی سقف نصب شده‌ اند و خطوط محرکه غیر قابل دسترسی باشند.

گریس یک عایق بسیار خوب در مقابل ورود گرد و غبار به ماشین ‌آلات و خروج مواد دیگر از آن است.

بهره گیری از این ماده، جهت آب بندی قطعات و کاسه نمدها با هزینه کم، به بهترین نحو انجام می گیرد.

ولی اگر آب بندی با روغن صورت پذیرد، به علت ایجاد اصطکاک بیشتر، نیاز به انرژی بالاتری خواهد داشت.

روانکاری گریس نسبت به روغن، مدت زمان بیشتری به طول می انجامد و بعضی از آنها به گونه ای تولید می گردند

که به شکل آب بندی در قطعات باقی می ‌مانند و عمر مفید آنها بستگی به طول عمر قطعه مربوطه دارد.

در صورتی که قطعه ای مورد استفاده قرار نگیرد، روانکار از آن خارج می شود که از گریس،

جهت جلوگیری از زنگ زدگی قطعه بهره می‌ گیرند.

برخی از انواع آها در هنگام شروع به کار دستگاه، اصطکاک کمتری را ایجاد می نمایند.

همچنین یک سری مشکلات روانکاری که در مجاورت آب وجود دارد را به نحو مطلوبی برطرف می کنند.

از آنجایی که این ماده با ارزش به عنوان یک لایه نرم در بین قطعات استفاده می‌شود،

لذا سر و صدا را کاهش می دهد و باعث روان تر کار کردن دستگاه های مختلف از جمله چرخ دنده های بزرگ می گردد.

فهرست